Yes!! Ik heb hem binnen:
het certificaat 21st Century Learning Design (21 CLD)
Je ziet me niet echt goed zitten: helemaal boven op de trap, de 4e van links. Net achter die hand! ;)
Deze cursus bestaat uit 8 online trainingen (totaal 20 uur) en kun je vinden op: https://education.microsoft.com/GetTrained/21CLD-1
Er zit een OneNote bij waarin alle lesmateriaal te vinden is. Echt blended learning dus!
Daarbij heb je de mogelijkheid om je ervaringen te delen op de 'community for Microsoft for education'.
Het 21CLD curriculum bestaat uit zes rubrieken van het 21 eeuwse leren:
Samenwerken
Vaardig in communicatie
Kennisconstructie
Zelfregulatie
Authentieke problemen oplossen en innoveren
ICT gebruik (in het leren)
Bij iedere vaardigheid hoort een rubric of een beslisboom. Zelf vind ik de rubric makkelijker in gebruik, maar dat is heel persoonlijk denk ik. Met deze rubric kun je je bestaande leeractiviteiten ‘coderen’. Des te hoger je scoort op een schaal van 1 tot 5, des te sterker de leeractiviteit een bepaalde 21e eeuwse vaardigheid aanleert. Deze kan je gebruiken bij het ontwerpen van je lessen en het vormgeven van je onderwijs waarbij leerlingen de vaardigheden zo goed mogelijk kunnen ontwikkelen. Heel handig!
Ik kan me voorstellen dat wanneer je de rubrics en beslisbomen zo ziet dat het je niet direct wat zegt, maar ik doe ze er toch even bij zodat je weet waar ik het over heb. ;)
Voordat ik begon aan deze cursus had ik natuurlijk al wel gehoord over 21 eeuwse vaardigheden. Sommige mensen kunnen het haast niet uitspreken of vinden het maar onzin. Er is veel kritiek op deze term, want natuurlijk zijn dit niet alleen vaardigheden voor in de 21e eeuw, maar ook uit de 19e, 20e en waarschijnlijk nog steeds in de 22e eeuw. Voordat ik me echt had verdiept in deze vaardigheden dacht ik bij mezelf: "maar dit is toch niet echt wat nieuws?"
En dat klopt deels ook wel, maar deze vaardigheden worden wel steeds belangrijker naarmate de wereld veranderd. Dat we kinderen opleiden voor beroepen die nog niet bestaan is denk ik bij de meeste leerkrachten wel doorgedrongen. En de veranderingen gaan snel, heel snel.
Leren we onze kinderen nog wel de juiste vaardigheden aan die ze echt nodig hebben in hun volwassen leven? De kans is erg groot dat ze in hun leven meerdere beroepen zullen hebben en een leven lang moeten bijscholen, dus een 'growth mindset' moeten ontwikkelen. Dat was vroeger wel anders: je deed een opleiding, koos een beroep en dan was het juist een verdienste wanneer je daar dan 40 jaar bij bleef werken. Dat komt nu bijna niet meer voor. Toch lijkt de manier waarop ik de kinderen les geef nog veel op de manier die ik zelf ook heb genoten. De leerkracht legt uit, je oefent samen, maakt de oefening en uiteindelijk wordt de kennis getoetst in de vorm van een toets of en werkstuk. Zo hebben we dat tenslotte geleerd.
Bij ons in het speciaal basisonderwijs is de lat de laatste 10 jaar steeds hoger gelegd: onze kinderen moeten voldoen aan de basisschoolnormen. Qua uitstroom lukt dat natuurlijk niet altijd, maar de streefdoelen liggen hoog. De resultaten zijn in de loop van de jaren gestegen, dus het werpt wel z'n vruchten af zou je zeggen. Maar de manier waarop is weinig innovatief: het wordt gedaan op de manier waarop ik zelf les heb gehad. Kennis stampen, herhalen en toetsen. Onze kinderen hebben soms meer baat bij 'modelen' (hardop voordoen/denken van de oefening) zodat het eigenlijk een stukje kopiëren wordt en het daarna eigen maken tijdens het zelf toepassen.
Maar kinderen vinden het zelf niet (allemaal) geweldig wanneer ze dezelfde resultaten halen als op de basisschool. Sterker nog, zij zijn zich hier niet van bewust. Begrijp me niet verkeerd: ik ben niet tegen het halen van hoge resultaten, maar ik vraag me af of we wel de juiste keuzes maken. Zij gaan (vaak) niet lang studeren maar volgen een korte (V)MBO opleiding en gaan dan aan het werk. Maar hebben we ze dan de juiste vaardigheden aangeleerd?
Natuurlijk is het niet zo zwart-wit en wordt er ook veel gedaan aan 'sociaal emotionele ontwikkeling' en hebben we bij ons op school zelfs 'Positive behaviour Support' ingevoerd (een schoolbrede aanpak die zich richt op het versterken van gewenst gedrag en op het voorkomen van probleemgedrag). Kort gezegd leren we kinderen goed gedrag aan door het voor te doen en te oefenen en belonen we hier bewust op.
Toch knaagt het wel eens aan me wanneer een leerling 'geen zin heeft' en aan mij vraagt: "Waarom moet dit?" Waarom moet een leerling tijdens een taalles een formele brief maken? Tja, omdat het onderdeel is van de leerlijn waarop ze voortborduren op het voortgezet onderwijs? Omdat die les volgens de methode aan de beurt is? Omdat ze later een fatsoenlijke sollicitatiebrief moeten kunnen produceren?
Ik snap die leerling wel, want voor hem persoonlijk levert het niet direct iets op. En is de motivatie helaas vaak niet te vinden. Dan ben je op dat soort momenten meer aan het orde houden en pushen voor mijn gevoel en dat vind ik het minst leuke aan mijn beroep. Het liefst zie ik gemotiveerde leerlingen die mij nodig hebben in een coachende en begeleidende rol bij wat ze willen bereiken.
Maar stel nou dat deze leerling een brief schrijft naar de gemeente omdat ze graag een voetbalveld willen maken op dat stukje grasveld aan de overkant van de school? Dat ze daarvoor draagkracht proberen te krijgen in de buurt en budget gaan aanvragen? Dan is die leerling waarschijnlijk een stuk gemotiveerder om de juiste schrijfwijze te leren dan wanneer het alleen in de klas blijft. Trouwens, je kunt hier heel goed Word en de spellingscontrole voor inzetten. Er zijn zoveel formats te vinden in Word voor verschillende doeleinden. Dat doe je zeer waarschijnlijk zelf ook: wanneer het er echt om draait zoek je op hoe het moet. Iets van buiten leren is niet meer perse nodig, maar toch toetsen we dat wel...
Tijdens deze cursus heb ik heel veel mooie voorbeelden gezien van lessen waarin deze vaardigheden werden geoefend en waarbij de inzet van ICT tot hele mooie resultaten leidt. En moet dat dan allemaal meteen op het hoogste niveau en morgen al? Nee, natuurlijk niet! Je probeert eerst eens iets uit, je past bijvoorbeeld een bestaande les aan op een van deze vaardigheden. Sowieso denk ik dat we de methode wat meer los moeten durven laten, maar soms is het natuurlijk ook wel handig. Wanneer je bijvoorbeeld deeltijder bent zoals ik, is het fijn wanneer er een les gepland staat. Want dan heb ik daar weinig tot geen voorbereidingstijd voor nodig. Vaak hoor ik dat collega's zo lang mogelijk door willen gaan in de methode tot aan de grote vakantie, want dan zijn de kinderen ten minste bezig en blijven ze in de gebruikelijke structuur. Maar wat nou wanneer kinderen zelfs thuis nog werken aan school omdat ze zo gemotiveerd zijn? Dat ze jou uitleggen waar ze mee bezig zijn en waar ze jouw hulp bij nodig hebben?
Ja, ik weet het... Beren op de weg...! Dat heb ik zelf ook, maar ik denk dat we weer een beetje moeten dromen. Waar willen we naar toe? Waar willen we deze kinderen klaar voor stomen? Voor het leven toch?
Ik heb in elk geval door deze cursus weer een hele andere blik gekregen en heb veel inspiratie opgedaan. Er zijn nog veel meer trainingen die kan doen op de Education site van Microsoft. Ook gewoon simpele knoppencursussen wanneer je nog niks weet van het werken met OneNote of Teams bijvoorbeeld. of al die prachtige nieuwe functionaliteiten in Word en Powerpoint. Echt de moeite waard.
Tijdens de uitreiking van de certificaten mocht ik wat vertellen over het traject als Microsoft Business Guest. Ik heb verteld wat ik tot nu allemaal gedaan en vooral gezien heb aan mooie voorbeelden omtrent innovatieve manieren van lesgeven met o.a. Skype, Onenote, Teams, Minecraft en Flipgrid. Ook heb ik verteld over mijn specialisatiekeuze 'Data & AI'. In eerste instantie wilde ik gaan voor office365, maar omdat ik mezelf extra wil uitdagen heb ik dat juist niet gekozen. Martin Diepeveen gaf me een groot compliment daarover: dat ik een goed voorbeeld ben van iemand met een 'growth mindset'. Zo had ik er zelf nog niet eerder over nagedacht. Ik weet wel dat ik me snel verveel en dat wanneer ik ergens induik ik dat dat graag volledig doe. Soms heb ik wel eens gedacht dat er iets mis met me was, omdat ik soms een studie oppak wanneer er zich een mooie gelegenheid voordoet. Zoals de NT2 opleiding die ik laatst gedaan heb. Maar dat is dus wat ik heb! Een label, at last! ;)
